gün geceye.....gece şiire dönüyor
içimde ki suskunu dillendiriyor eylül

gecenin dinmeyen ağrısı...sen misin eylül sancısı
hangi buluta yüklendin...hangi bahar da sesin
yalnızlığın ellerini dolduran senmisin
kızıl yapraklar uçuyor gözlerimden
hüzün.....seni de sevmeliyim.

kırık bebekler ülkesinden geliyorum
bir kolunu özgürlüğüne adamış
yolu yüreğinden geçen sevgili
benim alfabem kaç harf bilir misin
sevgiye aşka adanmış kaç kelime türer
adı şiir olan satırlar da

kirpiğimden süzülür güneş
aydınlığı vurur
gözyaşımda kaç renk
ebemkuşaklarında savrulur
turnaların göçü başlamış mıdır dersin
çam ağaçların da saklanacak yeşil
bağbozumların da al yanaklı üzüm tanesi
özleyecektir eminim güneşi
geceyi seven karanlık
senin sarmalında köstebek
kendi körlüğüdür oysa
geceyi sevdiren ona

pencereme yaslanan gece
eylül’ümü getiriyor sessizce
yarın gün açımında
ellerimi,gözlerimi
ve bütün şiirlerimi
gömeceğim toprağa
çiçeklendiğin de suskum sesim olacak
kırık bir aynaya konuk olacağım
tüm çiçekli dallarımla...

ayşe /2008