Rabbim “Yürü ya kulum” dedi bir gün,
Kırıldı zincirler, sustu her küfür.
Beni yok sayanlar şimdi ne diyor?
Gölge etmesinler, bana güneş yetiyor.

1.
Kimdim ben, sor şimdi kendine,
Bir hiç saydın dün, kork bugün bendeki sese.
Düştüm, kalktım, yandım, döndüm küle,
Ama her seferinde doğdum yeniden seccadede.


Yüzüme gülen dostlar nerde şimdi?
Düşerken izleyen gözler neden sessizdi?
Ben tek başıma yürüdüm geceyi,
Şimdi ışığımla kamaşanlar kimdi?

Nakarat:
Rabbim “Yürü ya kulum” dedi bir gün,
Kırıldı zincirler, sustu her küfür.
Beni yok sayanlar şimdi ne diyor?
Gölge etmesinler, bana güneş yetiyor.

2.
Sandınız sustum, unuttum sizi,
Ama sabır en keskin kılıçtır bilmediniz.
Ben içimle savaştım, siz dışımla,
Güzel günlerim dua aldı, siz kinle baktınız bana.

Ey dost, gerçek dostsan yoldaş ol bana,
Ey düşman, bir selamla kal, uzak dur arkamdan.
Yol uzun, yük ağır ama ruhum dimdik,
Çünkü Rabbim dedi: “Yürü ya kulum”...
Kimseyi takma, git.