Bir dert tutup içerimi od alar hey içim yanar,
Ne men derde dözebillem, ne derdi veren yar danar,
Namert olan fırsat tapsa gücün yığıp meni sınar,
Mecnun sevdalı men idim, acıya candı dayanar,
Gözleri gan çanağıdı, bes ağyar ne vaxd oyanar,
Derde sükût dözdüm iller, eller meni laldı sanar,
Küllerinden doğan elim, bir asırdı yanan bir nar,
O günden can yaralıyam yasım bitmez, ruhum donar,
Şiirle hafızam yaşar, şiir özümdü inanar.
Şirin görünse de göze sağalmaz ki yaram ganar,
Darda galan şirin olar, riyakardan can usanar,
Ana dilimin üstünde ziyalımı asar, gınar,
Torpağımı paylayannar beyguş’du her dala gonar,
Bukalemun bedenleri her den bir renge boyanar,
Gizlese de namert cismin, utanmaz üzden tanınar,
Veten oğlu Cevanşir’i, Babek’i üreyim anar,
Emircan veten sevdalı, sehere tezden uyanar.
Dırnağına daş deyende veten üreyim de yanar,
23.6.2025 Emir Şıktaş