2
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
196
Okunma
Yoruldum…
Savaşmaktan,
Bitmeyen cephelerde
Tek başıma kalmaktan.
Her gün, her gece
Bir başka yükün altında
Emek verip, sonunda
Hiçlikte kaybolmaktan…
Yoruldum…
Herkesin ilacı olurken
Kendi yaralarımın
İrinle dolmasından.
Bir “Nasılsın?” sorusuna
Koskoca sessizlikle
Cevap vermekten…
Yoruldum…
Kahvaltı etmeyi unutmuşum,
Çünkü canım hiçbir şeyi istemiyor artık.
Gözlerim yanıyor,
Ama ağlamaktan değil…
Uykusuzluktan,
Ve belki de içimdeki yangından…
Ne kadar uyursam uyuyayım,
Her sabah
Sırtımda dağlar,
İçimde boşlukla uyanmaktan
Yoruldum…
Bir kez…
Sadece bir kez,
Kabus görmeden
Deliksiz uyumak,
Bahar gibi uyanmak istiyorum.
Taze bir nefesle,
Yaşadığımı hatırlayarak…
5.0
100% (3)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz