Bir gece...
Ay yıldızlara, yıldızlar aya fısıldadı:
“Muştudur bu gece; Türk uyanıyor!”
Ve o vakit,
Başkaları da bizim dilimizle
“Yurt” diyecek, “Kut” diyecek, “Türk” diyecek!

Zaman dizginlerini elimize verecek,
“Dur!” diyeceğiz, duracak.
Çünkü biz,
Töreyle yoğrulmuş
Tanrının göğe yazdığı bir milletiz.

Tan atarken...
Yüce Tanrı Dağı’ndan
Kür Şad’ın gür sesi yankılanacak:
"Uyan Türk! Uyan törene, uyan özüne!"

Gökte sancak dalgalanacak,
Yerde yürek şahlanacak!
Atlar sulanacak Vey Irmağı’nda,
Yeleleri rüzgâra değecek!

Kut gökten inecek,
Töre yerden yükselecek.
Türk’ün alnında yazılı olan
O sönmeyen mühür parlayacak!

Her taşta bir nişan var,
Her dağda bir yemin saklı.
Ve biz,
Her ayakta “Türk’üm!” diye
Göğe bağıran bir soyuz!

Uyanıyor...
Bozkurtlar yüreklerden geçiyor!
Dağlarda uğultu,
Ovalarda çağrı var artık:
"Tanrı Türk’ü korur,
Türk Tanrı’yı yüceltir!"

Uyanıyor...
Dil uyanıyor,
Kut uyanıyor,
Soy uyanıyor,
Ve biz,
“Biz de sizdeniz!” diyen
Her nefeste yeniden diriliyoruz!

Uyanıyor...
Ve bu uyanış;
Yalnızca bir milletin değil,
Bir çağın dirilişi olacak.
Turan’a giden yolda
Bozkurtlar artık susmayacak!

Münire Çevik – Günferi
Bırakın Kızlar Okusun Kültür Sanat ve Eğitim Derneği
17 Haziran 2025