KARMAŞIK
Giderken, birer birer eksilir sokak lambaları
Ve Kendine yeni bir başlangıç ararsın. Her zaman ki gibi silip baştan yazmak Ve herşeye rağmen umut beslemek için. Kendine küçük umutlar biriktirirsin Hiç Ummadığın anda onlara inanırsın Bu sefer tamam dersin bu sefer yakaladım Ama olmaz onlar hiç bir zaman senin olmamışlardır. Her şeye rağmen yeni bir umut daha düşlersin Sanki hiç gitmemişler gibi Sanki seni hiç vurmamışlar gibi Ve her seferinde yeni bir umut daha kandırır seni Evet gidiyorum artık azalıyor ışıklar Belkide gözlerimi yumuyorum düşlerime Yada her zaman ki gibi umutlarımın hainliğine boyun eğiyorum Ne farkeder ki ya varsındır. Ya yoksundur. Ben her ikisini de seçmiyorum Umutlarımın umutsuzluğunu yaşamaktansa ben ...yada unut gitsin... |