Çok yorgunum hayat bırak yakamı
Seni taşıyacak gücüm kalmadı
Vurdun hep başımı taştan taşlara
Kesildi takatim derman kalmadı

Banamıydı bilmem hep senin kastın
Küçük yaştan beri yollarım kestin
Yükün ağır geldi gayrı ben taştım
Kesildi takatim derman kalmadı

Kimilerin yaşatırsın umarsız
Kimilerin gezdirirsin yararsız
Adalet görmedim sende imansız
Kesildi takatim derman kalmadı

Zalimlere sürdürürsün sefayı
Garibanlar görmez senden vefayı
İnsana sen yedirirsin kafayı
Kesildi takatim derman kalmadı

Bıkmışım dert ile bıkmışım gamdan
Neden vaz geçmezsin bilmem ki benden
Elimde değil ki kurtulam senden
Kesildi takatim derman kalmadı

Kimisine hayat cennettir gördüm
Benim yollarıma hep duvar ördün
Beni sen görmedin san ki sen kördün
Kesildi takatim derman kalmadı

Sen hayat değildin başa belaydın
Ellere ak iken bana karaydın
Bir mühlet vermedin bende güleydim
Kesildi takatim derman kalmadı

Hep direndim durdum sense düşürdün
Sabır sabır dedim sabrım taşırdın
Tahammül koymadın artık taşırdın
Kesildi takatim derman kalmadı

Hayat çile imiş süründüm durdum
Yaşamdan soğuttun sen beni yordun
Ben çekemedikçe üstüne koydun
Kesildi takatim derman kalmadı

Bela olma yetti artık canıma
Her gün zehir kattın benim kanıma
Ettiğin kalır mı senin yanına
Kesildi takatim derman kalmadı

Senin yaptıkların bilmem şakamı
Aşık İlyas der ki bırak yakamı
Dayanacak bende güç bırakmadın
Kesildi takatim derman kalmadı



İlyas Ateş