Zamanı
ne kadar
öldürebilirsin ki
hele bir de yola
koyulmuşken
parçalara
ayırabilir misin
geçen bir saniyeyi
ve senin
sihirli uzamını
zarif dansını
saatlerle,
en sevdiğim
film
başa sarıp
izlemek gibi
seni
alay edercesine
tüm
mekansallığınla,
büyülü bir
sinemadan çıkıp
karışınca kalabalığa
ayrışınca kabalığa
kalınca katılığa
ölür insan
hangi yaşta
olursa olsun
henüz erken
bir yaşta,
bütün ölmelerimi
senin sihirsi
ellerinde
biriktirdim
bir kez olsun
temas
edemediğim
ellerin
şiir olsun diye
değil
dünyanın
uygar
bütün
şeylerinden
daha rönesans,
bir kitabı
yarım bırakıyorsan
ya başından
beri hiç
sevmemişindir
ya da yolda
ölüm rastgelmiştir
ben bütün ölmelerimi
bir kitabın
arasında
saçının teli gibi
saklıyorum
hep başa
dönüyorum
bitmesin
seni okuduğum
dünyadan
uzak
o sihirli
kitap...



İlker ÖZDEMİR