0
Yorum
6
Beğeni
4,0
Puan
122
Okunma
Bir sokak vardı çocukluğumun başında
Üzerinden geçerken, üzerime masmavi dualar dökülürdü.
Şimdi her dua bir kabristan kadar uzak-ta
Hangi ocakta ne kaynar, ne pişer bilmem artık
Ama burnuma hâlâ
Tarhana çorbası gibi kokar sıla
Yalnızlıkla sarmaş dolaş yaşarken
Bir mektup olsam ve düşsem bir sevgili koynuna düşsem…
Şimdi bana,
İçine kekik serpilmiş bir dua göndermeli bir uzak
Gözyaşı emmiş sıcacık bir mendil
Ve arkası kokulu bir zarf üzerine, yorgun adımı yazmalı al yazmalı bir yürek;
İçinde sadece “dön” yazan.
Çünkü başka hiçbir harf; sığmadı, sığmıyor, sığmaz yüreğime.
30 Mayıs 2025
𝓡𝓪𝓶𝓪𝓴 𝓚𝓪𝓵𝓭𝓲 / Samim İĞDE
4.0
100% (1)
