Hiç böyle uykusuz geçmemişti gece

Uzun rüya da görülmemişti

Ve doğacak olan güneş,

Hiç bu kadar yerinde sabırsızlanmamıştı.



Kalemin kağıda

Kağıdın da kaleme bu kadar

Boş bakışmaları olmamıştı.

Bir şiirin başlığı bile belli değilken

Kelimeler, sanki tatile gitmişti.

Ve olunacak olan mutluluk

Hiç bu kadar uzakta değildi.



Çiçekler, açmakta bayağı geç kalmıştı

Kokusu gelmemişti

Kelebeklerin peşinden hiç bu kadar koşmamıştım

Umudu yakalamak için.



Ağaçlar, rüzgara ’git’ diye şimdiye kadar

Sitem etmemişti

Dallar, sessizliğini bozmuştu

Yeşermesi sanki zorlaşmıştı

Ama yine de bir kolaylık istiyordu kuşlardan.



Hatıra yolculuğunda yolunu kaybetmiş çocukluğum,

Hiç bu kadar çıkmaz sokaklarda dolaşmamıştı

Ve üstü başı çamur içinde olan uçurtma

Hiç bu kadar beni sevindirmemişti.



04.04.2025





Enes Turgut