Uğultuyla gelip, ansızın vuran
Sarsılır yer gök, durur hayat bir an
Beşik gibi sallanır binalar
Yıkılır büyük bir gürültüyle
Çatırdayan duvarlar
Duyulur derinlerden
Kulağı tırmalayan fısıltılar
İşte o an anlamsızlaşır hayat
Bir çığlık yükselir, binlercesi susar
Toz bulutu çöker havaya
Kararır bir anda güneş
Umutlar yıkılır, gömülür hayaller
Can pazarı kurulur enkaz altında
Karanlık bir gece, yıldızlar küskün
Feryatlar, figanlar, yürekler üzgün
Bir anne ağlar, evladı kayıp
Bir baba bakar, ocağı sönmüş
Islansa da etraf, başından akan kanla
Pes etmez yine de
Direnir insan acıyan canla
Bir el uzanır, yeşerir umut yeniden
Her taşın altında bir nefes arar
Kurtarma ekipleri, el ele, heyecanla
Acı büyük, yara derin olsa da
Dayanışma ruhu her güçlüğü aşar
Umut karanlığı boğar
Sabah elbet yine güneş doğar
Yeniden inşa edilir yıkılan
Devam eder kaldığı yerden
Depremle sınansa da hayat

moncer
21.05.2025