1
Yorum
8
Beğeni
4,5
Puan
192
Okunma
Onlar da çocuktu;
bütün çocuklar gibi
kaygıları vardı;
sevinçleri vardı,
Onlar da
akşamın geç vakitlerinde
saklanır;
saklambaç oynarlardı.
Hanımın arada hediye ettiği
cicili bicili elbiseleri yok değildi,
Onlar da kendileri düşse
bile yine de
göz yaşı döker ağlarlardı.
Gecekondularda
yaşarlardı;
pencereleri kapıları toplama;
duvarları sıvasız,
Arsası iki be’den
çıkma ;
evin içi şallum şullum
kireçlenmiş;
boyasız.
Onların da
bir çift elleri vardı;
nasırlanmaya başlayan,
Ve ayakları;
omzunda
ayakkabı boya sandığı;
sokakları arşınlayan.
Yürekleri vardı
elbet;
sevecek
kadar sevecen;
ve korkmayacak kadar
korkusuz,
Askerliği
bedelsiz yaparlardı
sıvasız evlerin çocukları;
ve ölürlerdi;
öl deyince vatan…
14 Mayıs 2025
5.0
50% (1)
4.0
50% (1)
Cevap Yaz
