Git demedim sana;
Kendin gittin kapıyı vurarak.
Arkana bakmadın;
Yıkık ve harabe bıraktın.
Kin tutmak;
Kızmak;
Bana göre değil.
Sen giderken baktım;
Arkandan anlamsızca.
Sen mi bilirsin?
Ben mi?
Benim bildiğim kesin;
Ama demeyeceğim.
Görüyorsun işte;
Yine seni düşünüyorum.
Ne zaman kendimi düşündüm?
Biraz olsun;
Kendimi düşüneyim değil mi?
Gülerim sadece.
Beni bilirsin;
Karşımda mutlu olun;
Gülün isterim.
İlk defa;
Kendim için bir şey isteyeceğim.
Belki de şaşıracaksın;
Gel artık.
İstemesi zor olsa bile;
Söyledim sonunda.
Benim bir hayatım yok;
Kendime bir hayat istemedim.
Hata yaptım demek;
Zor geliyor.
Kabullenmek;
Hepten zor geliyor bu saatten sonra.
Saatler bile;
Birbirine karışmış.
Günlere değinmiyorum.
Aylar geçse;
Yıllar geçse;
Ben yine aynı ben.
Kızan çok;
Haksızlar demiyorum.
Kendini düşün;
Şu sıralar çok duydum.
Böyle mutluyum;
Böyle mutlu oluyorum.
Bazen dalar gözlerim;
Uzaklara çok uzaklara.
Eksikler var;
Ama düşünmüyorum.
Daha doğrusu;
Düşünmek istemiyorum.
Kafama takmak;
Onu hiç istemiyorum.
Böyle bir ben;
Biraz değişik.
Bazen deli dolu;
Bazen hüzünlü.
Yalanı sevmem;
Yalancıyı hiç sevmem.
Sevgidir;
İyiliktir yolum.
Sevginin olduğu her yerde;
Belirir yüzüm.
Düşünmem;
Düşünemem kendimi.
Satırlar olur;
Sırdaşım.
Çok bahsettim;
Çok anlattım seni.
Sen nasıl?
Anlattın mı beni?
Bahsettin mi benden?
Benim seni anlattığım gibi;
Sen anlatamazsın.
Benim senden bahsettiğim gibi;
Sen bahsedemezsin.
Düşünmedim;
Düşünemem bu saatten sonra kendimi.