SEVGİYİ BIRAKTIM GİTTİM UZAKLARA
Yağmur ağlardı her gelişinde
Ardından güneş gülerdi gözlerin gibi Yürüdüğün yollarda çiçekler açardı Gözlerinin daldığı yerde sevgiler vardı Ne zaman konuşsan Pan’ın flütü çınlardı kulaklarımda Adın türküydü dudaklarımda Sen yan sıradan bakardın Kara gözlerinle kara tahtaya Bense dalardım sevdanın arka sokaklarına Bir an bana baksa derdim Kıskanırdım kara tahtayı kara gözlerinden Ders nasıl biter Dönem nasıl geçer Yıllar nasıl gider Anlaşılmazdı sen varken Yağmur ağlardı her gidişinde Çiçekler solar Ağaçlar soyunurdu yaşamak hevesinden Sevgiyi bırakır giderdim uzaklara Güneş sönerdi Sis çökerdi omuzlarıma Bir gün sevgiyi bıraktım gittim uzaklara Hala sis var omuzlarımda 19 HAZİRAN 2008 |