UDİ İHSAN EFENDİUduna sarılmış sıkıca İhsan efendi Acı dolu yüreğini, parmakları arasına almış Çarptırmış udunun gam dolu tellerine Gözyaşı tuzu gibi acı da yüreği yakmış belli Gamı titreten, tizi ağlatan nağmelere sorun onu Dinleyenlerle gözgöze gelmeyi sever İhsan efendi Kadehlerle öpüşen dudaklar, musukiyle yaşlanan gözler, Neler anlatırlar, acıyla yanar udunun o gamlı tonu Hüzzam makamıydı doğduğundan beri kaderi Düzgün giden evliliği olmadı hiç, Parayla da dolmadı asla, delik cepleri En iyi arkadaşı udu oldu, onbeş yaşında edindiği Anıları hüzünleriyle sevişiyor, makberle anlaşıyor İhsan efendide akıl, hisleriyle savaşıyor Udun telleri ağlamaklı tonda ona eşlik ediyor Ömür bitiyor İhsan efendi’de, nefes tükeniyor ALEV YAVUZ 27/10/2008 |
SEVGİLER GÜL YÜREĞİNE