Ne ayağa kalkmak için sebebim var
Ne de kalkınca yapacaklarım
Kalbim nasırlaşmış ağrılardan
Beynimin içinde yapılanlar kamburlaşmış

Bir yanım kalk derken, bir yanım dur diyor
Beynimse kendini dinlemeyi bile bırakmış
Kalp yaşamak için atıyor sevgisizlikten
Ölmemek için soluyor nefesim
Yaşama sebepleri bir bir infilak etmiş
Gerçekliğini arıyor kaybolduğu yerlerde

Her kalktığında oluşan bahaneleri
Bir yalan gibi vurmuş ilk gazete baskıları gibi
Artık kimse gazete okumuyor,
Toplum cahil artık yazmıyor
Kimse kalkmak için bahane de aramıyor

Yeniden doğan bir güneş gibi ışığım yok
İlkbaharda uçan kelebek gibi heveste yok kanatlarımda
Her çiçeğe en güzel bal çıkacak diyen arı inadı da kalmadı
Bir bebeğin ilk ağlamadan sonra, ilk yalan gözlere olan gülüşü de yok
Hiç bilinmeyen yıldızlar içinde sönüp durdum bugün

Uğur Türkeköle
07.05.2024
14.09