0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
84
Okunma
Kalbim,
açma ne olur kapılarını
renksiz yalnızlıklara
Aşklar unutuldukça tükeniyor tüm umutlar da...
İçimde med-cezirler,
artçı depremler başlıyor
Kol kanat geriyorum zamansız başlayan vurgunlara.
Adını hiç duymadığım bir coğrafyadan geçiyorum.
Orta yaşlı bir kadın gibi bakıyor nedense hayat bana..
İçimde günler günleri,
mevsimler mevsimleri tehdit ediyor
Bir ömre sığmayacak ütopyalar kurguluyorum..
Kalbim, teslim olma ne olur
bu hoyrat bakışlara...
28 Ekim 2007 – Metz