3
Yorum
7
Beğeni
5,0
Puan
125
Okunma
Zeynebim – Uzun Hava Ağıtı
(Sivas – İmranlı ağzıyla)
Gençliğini göğe serdin
Baharsız bir yaza girdin
Üç kuzuyu bana verdin
Yarım kaldı bacım, gitti bacım
Bir sabahın sessizliği
Düştü evin derinliği
Kaldı yetimlerin dili
Yarim kaldı bacım, gitti bacım
Can kardeşim, özge dilin
Süt gibi saf, ince yelin
Kucak açtın her bir elin
Kimse bilmez Zeynebim’in değerini
Ne bilirler yüreğini
Yoksula uzattığın eli
Paylaştığın ekmeğini
Güzel bacım, candan öte bir yâr idin
Kurduğun sofrada aşın
Helalinden alın terin
Ben yedim, o da doysun derdin
Eşin benzerin yok Zeynebim, yok
Zeynebim, yâr bacım
Ben yandım, üç kuzuya kim baksın
Zeynebim, yâr bacım
Anasız uykulara kim dalsın
Hiç kimse sana
Değeri ödeyemez bacım
Çünkü sen
Toprağa değil, kalbimize gömüldün
Berlin. Nisan. 2025
Pevruzi Hasan
5.0
100% (4)