RAHMETLİ MUAMMER BARAN’A "MERSİYE"

Karaman’ın neşesiydi delisi
Şehrimizin coş evladı Muammer
Cehaletin alimiydi velisi
Şehrimizin hoş evladı Muammer

Edep erkan bilgi küpü yapısı
Sever idi bütün esnaf hepisi
Yunus Emre Mevlâna’ydı kapısı
Şehrimizin as evladı Muammer

Kin garez ard niyet tutmaz silerdi
Selâm verip yüreğinden gülerdi
İnsanlıga güzellikler dilerdi
Şehrimizin has evladı Muammer

Karaman da çok sevildi şan oldu
Hâk hakikât yaşam tarzı can yoldu
Yetmiş sekiz yılda ömrü son buldu
Şehrimizin mis evladı Muammer

Ozan Erbeli der;kıymet biline
Hiç olmaz’sa rahmet oku ölene
Bakmayın siz kıyafeti haline
Şehrimizin huş evladı Muammer
..........29.04.2025
Kültür ve Turizm Bakanlığı Karaman’lı Halk Şairi Resul Civcik.
Fotoğraf;Anonim
__________________________
Açıklama;
* Bir kişinin doğru ile yanlışı,hak ile batılı ayırt etmesini sağlayan idrak etme gücüne huş denir.TDK.
___________________________________

MUAMMER BARAN KİMDİR?

"Evet çocukların neşesiydi o,kimine göre bir deli,kimine göre ise bir veli.
Gerçek hakikat şuydu ki çok donanımlı, bilgi dolu,ezberi çok iyi olan,insanlara enerji veren bir kişilikti."
05.02 1926 yılında Mansurdede Mahallesi’nde Lel Hamamı yanındaki evlerinde doğmuş. Babası Hasan Efendi dayhana ve ağdacılıkla uğraşırmış.

Annesi Fadim hanımdır. İlkokul ve Ortaokulu Karaman’da, Liseyi Konya’da okumuş.İki ablasından biri evlenerek Ereğli’ye gitmiş. Diğer ablası ise emekli öğretmen Mukaddes Güzelant’tır. Abisi Karaman Belediyesi eski başkanlarından İbrahim Baran’dır.

Muammer Baran amcamız, yedek subay olarak askerlik yaptığı sırada kuleden paraşütle atlama eğitimi sırasında paraşütü geç açılmış, işte ne olduysa bu arada olmuş, psikolojik hastalığının başlangıcına sebep olmuştur.

Evlenmiş, fakat çok geçmeden eşinden ayrılmıştır. Bu evlilikten Hasan isimli bir oğlu olmuştur.

Muammer Baran rengarenk giyinirdi.
ÖZELLİKLE KIRMIZI ELBİSESİ ile KARAMLILARIN GÖZLERİNE ve YÜREKLERİNE AŞİNA OLMUŞTUR. Kimilerine göre tam tamına 5 lisan bildiği söylenir.
Özellikle Avrupada yaşayan,Karamanlı Gurbetçiler,Muammer Baran’ı çok severlerdi.

Disiplinliydi. Felsefi tartışmalarda bulunur, söyleşilerinde ilginç fikirler ortaya koyar, kimsenin aklına gelmeyen kıvılcımlar saçardı. Karaman halkı, onbaşı (Veli Çavuş) ve bölükbaşının Millet Partisi’nin odacısı Mustafa amcanın cenaze törenlerinde gösterdiği vefayı Muammer Baran’a da göstermiş.

29 Nisan 2004 Perşembe günü aramızdan ayrıldığında, haber bir anda kulaktan kulağa yayılmış. Günlük telefon görüşmelerinde konu olmuştur. 30 Nisan 2004 Cuma günü işini gücünü bırakan binlerce Karamanlı’nın katıldığı bir törenle yaşayacağı yeni adresine ebedi mekanı olacak olan yeni evine taşınmıştır.
"Karaman’da bir parka ismi verilmiş ve park içerisine anıt olarak heykeli yapılmıştır."

Karamanlı esnaflar dükkanlarına davet eder ondan Şiir okumasını isterdi di o’da kiç kırmaz okurdu. KENDİSİNİN DİLİNDEN,en son Bekir Sıtkı Erdoğan’ın ve SOKAKTAYIM İSİMLİ ŞİİRİNİ dinlemiştim.
Serbest vezinde azda olsa kendi yazdığı şiirler vardır.
Aşağıda işte o serbest vezinle yazdığı sokaktayım şiiri..

GÖNÜLLER SULTANI MUAMMER BARAN ‘IN kendi yazdığı ŞİİRİ

Sokaktayım
Yıllardır sevdiğimi arıyorum
Gözlerim onun sevgisiyle bağlı
Allah’ı arıyorum.
Hiç birinizin haberi yok bundan.
Geliyorum sokağınıza giriyorum
Ağır ağır yürüyorum dar karanlıkta
Her adımda bir durup bakıyorum
Evlerinizin duvarında hafif bir ışık
Hepiniz yine uykulardasınız.
Sokaktayım
Yılardır sevdiğimi arıyorum.
Sımsıkı bir umut içimde
Yollarda okul önlerinde
Kabristanlarda camilerde
Her yerde
Gündüzde gecede
Allah’ı arıyorum.
Sokaklarınızda Mevlana gibi dönüyorum
Kuş oluyorum bazen gökte uçuyorum
Evlerinizin kiremitlerinde ay ışığı
Gözlerimi pencerelerinize dikiyorum
Oda oda sessizlik bir çıt yok
Yavrularınızla uykulardasınız.
Sokaktayım.
Yıllardır sevdiğimi arıyorum
Ev ev geziyorum her gece
Birinizin haberi yok bundan
Tek tek yüzlerinizi açıyorum.
Gözlerinizde yabancı bir uyku
Aradığımı bulamıyorum.
Sokaktayım.
Yılardır sevdiğimi arıyorum.
Biriniz elimden tutup yapışmıyorsunuz.
Hepinize üzülüyorum.
Uyandırmak istiyorum tek tek uykunuzdan.
Kıpkızıl dolaşıyorum
Üstüm başım Kızıl denizi ayırıp geçmesidir Musa’nın.
Fark etmiyor, görmüyorsunuz.
Sevdiğimin aşkıyla yandığımı
Allah’ı aradığımı görmüyorsunuz.
......MUAMMER BARAN ......

Mekanı Cennet olsun.
____________________________
Okuyan,hislenen beğenen ve yorumlayan ve rahmet okuyan tüm canlar sağ olsunlar,var olsunlar.
Selamlar Sevgiler.