DÖNME BANA
Emanet ettim gönül tahtımı.
Güldürmedi yar kötü bahtımı. Sende bırak git çekme kahrımı. Perişan olmuşum dönme bana. Gönül treni çoktan ayrıldı. Hüzün keder boynuma sarıldı. Tuttuğum dallar hepsi kırıldı. Ümitsiz kalmışım dönme bana. Kırdı dalgalar tutacak dalı. Zehir diye yedim tatlı balı. Yanıyor içim derde sevdalı. Rüyaya dalmışım dönme bana. Vefalı dostların tuttu ahı. Hayalde sevmişim güzel şahı. Affetsin mevlam bunca günahı. Gönülden yanmışım dönme bana. Yoktur aşkıma kalmamış çare. Selamım ancak ümitsiz yare. Geziyor selo olmuş avare. Seviyon sanmışım dönme bana. İNSANIN DERDİ, KEDERİ, HÜZNÜ BÖLE ŞİİREDE YANSIYOR.BAZEN GÜZEL ŞEYLER YAZMAK GELMİYOR İÇİNDEN AFFEDİN DOSTLAR. |
saat gece yarısını geçmiş, dışarda yağmur,fırtına felaket tersine içerde yangın...(öfke,nefret,kin,sevgi,gözyaşı,gerçek,yalan,hayal,rüya,KORKU)...kısacası aklın kalbe oyun sarması,dalga geçmesi,oh olsun demesi ...hay bu hale düşüren aklı seveyim...
bi cümlenizi borç niyetine istiyorum valla borç olsun ben de bi gün bi cümle hediye ederim...
__
......Seviyon sanmışım dönme bana___
bu cümle işte...sanmak...inanmak...yani resmen yalana inanıyoruz bazen üstüne hiç utanmadan yalanın ardından ağlıyoruz bide...Hadi inandık sözüm yok iyi de bile bile yalana yanmak acaba bunu haklı çıkaracak deli var mıdı?deli...doğruya ben deliydim...
iyi değilim sanırım yazmaya devam edersem sabaha kadar yazıcam onun için susayım susa susa bu hale geldikya zaten...
güzel tarzınız var daim olsum...acı acıya merhem oluyor dizelerinizde...
kaleminize kuvvet...böyle gönülde tutunması zordur...