İREZİL...!
Ne çayın içilir,ne çorban yenir.
Dokunmadan,çığlık attın irezil..! Ne günahın biter,ne tenin yunur; Sen yüzdükçe dibe battın irezil. Kapıdan girdiysem bacadan kovdun, Ben metheyledikçe,tersine sövdün. Konuşmak istedim,başından savdın; Çat ayazda,kara ittin,irezil.. Ya şundadır ya bunda,at yazı tura. Seni görmem için çektirdin kura, Düştük,çıkmaz ayın çarşambasına! Bahislere soktun...uttun irezil. Bayram kartı saldım,düştük kadıya. Okula yolladım,döndün cadıya. Yaydın;reklam ettin,sağır duduya; Aşkımın üstüne,yattın irezil. Sivası bir baştan bir başa döndüm; izini ışıtan mum idim ,söndüm. Üst kata umarken.zemine indim.! Nebi ye doymadın...yuttun irezil... Nebi KILIÇKAYA 10 Aralık1999 cuma 06:00 |