Kelepçeler kırılmazsa susar mı hakikat?
Taşa döner yürekler, unutur mu merhamet?
Karanlıkta yitmiş bir çığlık gibi insan,
Silivri duvarında yankı olur her isyan.

Vicdanı mühürlü, gözleri kör olanlar,
Adaleti pazarda satılık sananlar,
Gölgesinden korkup ışığı hapsedenler,
Biliriz; günü gelir hesap verilir birer birer.

Toprağa beton döken, ormanı boğan kim?
Nefesi çalan her proje insanlık mıymış şimdi?
İstanbul susmaz, halk unutmaz gerçeği,
Bir isim vardır, gönülde taşır direnci.

İmamoğlu’na kurulan her tuzak bilinsin,
Sandıklar gelir, millet susmaz, bu yazılsın.
Zaman geçer, sahte saltanat söner bir gün,
O gün susanlar değil, direnenler olur düğün.

Kirli eller, karanlık planlar elbet bozulur,
Bir halk uyanırsa, mazlumun sesi duyulur.
Bunu yaz bir kenara: Bu hikâye bitmedi,
Çünkü sözümüz var, umut hiç terk etmedi.

Berlin . Nisan . 2025
Pevruzi Hasan