Ruhumda bitmeyen, bir sevgin vardı
İlkbaharda güller, açarcasına,
Kalbim sade senin için atardı,
Göğsümde bir volkan, patlarcasına.

Bazan dağ başında, bir bulut gibi,
Bazan bir düş, bazan bir umut gibi,
Bazan yüreğime, batan ok gibi,
Yakardı içimi, hunharcasına,

Sevgin bu gönlümün, tiryakisiydi
Hayatımın bitmez, serüveniydi
İlham kaynağımın, bir perisiydi
Coşardım bir şiir, yazarcasına,

Hissettim dünyanın, loş boşluğunu,
Geç anladın sana, vurulduğumu,
Masaya vurunca, tek yumruğumu,
Sezdim sevdiğimi, mecnuncasına,

Şu an tutkum senin, nurlu yüzündür,
Asıl benim yerim, senin dizindir.
Sensiz dünya bana, büyük zulümdür,
Bu can bedenimden, çıkarcasına.

Sözlerin ruhumu, okşayan seda,
Yüzün pırıl pırıl, mehtap âdeta,
Böyle bir güzellik, yoktur dünyada,
Hûriler melekler, çatlarcasına,

Salim bey’m başını, yasla göğsüme,
Zülüfün dökülsün, tel tel üstüme,
Mutluluk gülleri, açsın yüzünde,
Seslen bülbül gibi, şakırcasına...

Salim Şengül