Zaman niteliksiz
Karanlık ve aydınlık arasında kalmışlığı yaşıyorum
Kar yağınca donar insan sanırdım
Meğerse en çok yalnızlık üşütürmüş kalpleri
Düşünce anladım dizimin ağrıdığını
Yılların neleri benden aldığını
Varlık içinde yokluğu yaşar oldum
…
Suskunluk olsa da cehrede hüzünler gül açar
Bedenin beyazlığı kefene hasretten
Saçın ne önemi var kar beyaz olurken sakal
Titreyen ellerinle semaya duaların yeter mi
Sabrın son deminde
Al aşağı olmuş sevdalarım
Hayallerimle umutlarım sarmaş dolaş yas içinde
Varlık içinde yokluğu yaşar oldum
…
Çatlak kuru dudaklarında dökülen türküler
Kulakta bir tin sesi
… sessizlik sanırsın her yeri
Kalbin ritmi bozulmuş kırıla döküle geldiği günde
Ne halden anlayan kalmış nede teselli eden
Eski bir plaktan çalan aşk şarkıları
Dünden bu güne uzanan aşkın hüzünleri
Gülün yaprağı kurumuş
Papatyalar solmuş
Varlık içinde yokluğu yaşar oldum