Yalnız
Yalnız
Ben laf olsun diye seviyorum demedim sana, Beni tanı haykırırım sevgimi,yalnızlığa. Bir daha cesaret ediyorum.Karşına çıkmaya, Rededilme korkusu var içimde hala. Ara sıra meydana çıkıyorum. Onca kalabalık içinde ben yalnızları oynuyorum. Bu arada yemek yapmayı öğrendim. Ama temizlikle aram yok biliyorsun zaten, Buralar sensiz çok sıkıcı çekilmez bir yer oldu. Bu virhane yer de sanki çatı bile üstüme yıkıldı. Hatıralar canlandıkça gözümde, Duramıyorum bu şehirde. Dayanılmaz bir sancı var kalbimin içinde, Rüyalarımda görüyorum seni bana gülümsüyorsun.Tatlı bir şekilde, Uyandığımda ise sen yoksun. Ve ben soğuk yastığa sarılıyorum. Hani aşk diye bir şey yoktuya, Ben o yoklukta sürükleniyorum sessizce. Hiç bilmedigim bir umudum var hala, Gözüm uzaklara dalıyor. Sadece aynada bakıyorum.Kendime, Bunları atlatacağıma, İnanmıyorum. |
Tuna Meriç aramıza hoşgeldin başarılar dilerim şiiriniz güzeldi emeğinize sağlık....daim olun.