Ey yar! Muhtaç edersen beni ağyara,
Sana meftun olan bu gönlüm girer sıkıntı ve dara.
Sevdalı gözlerle bakmazsan bana,
Şifa bulmaz sevdalı gönlümdeki bu yara.

Ey yar! Bırakırsan beni şirin uykulara hasret,
Kalmaz bende zerre-i miskal basiret!
İşin kolayına kaçmadan, sende sevmezsen beni,
Şanı yüce yaradan, etmez sana mağfiret!

Ey yar! Çıkmazsan aşkın yoluna aşk ve şevkle,
Sevdalı günlerin geçmez keyif ve zevkle!
Sevilmenin hakkını gerektiği gibi verirsen,
Özlemini çektiğin mutluluk gelir eski bir çul ve kuru ekmekle!

Ey yar! Çekmezsen, sevdalı gözlerine aşkın sürmesini,
Yaşayamazsın asla tarihe mal olacak bir sevdanın ceremesini!
İnsanlar anlatmakla bitiremezler!
Yaşadığımız bu sevdanın hayat hikâyesini.

Ey yar! Yazmazsan en manidar aşk şiirlerini,
İstesen de temizleyemezsin gönül kirlerini!
Yar firakı yakıyorsa sevdalı gönlünü,
Dertleşmek için ararsın fellik, fellik sen gibilerini!

Ey yar! Anlatmazsan balların hası dökülen dilinle kendini bana,
Üzülüp kahrolur sevdayı bilen şefkat abidesi her ana!
Muhabbet fedaisi olmayı şiar edinmezsen,
Husumet duyguları yerleşir damarlarında dolaşan asil kana!

Ey yar! Çizmezsen kara kalemle aşkın tuvaline sevdamızı,
Hayırla neticelendirmez yerin göğün sahibi davamızı!
Naz ve cilvenden vazgeçmezsen,
İçi dolu mutluluklar doldurmaz yuvamızı!

Ey yar! Vermezsen birlikte diktiğimiz aşk fidanlarının can suyunu,
Kurutursun sevdaların dipsiz kuyusunu.
Sevda mektebinde mahir bir öğrenci olmazsan,
Sen yaşadıkça, göremezsin aşkın gunlerce süren toyunu!

09/ Eylül/ 2015