0
Yorum
6
Beğeni
5,0
Puan
49
Okunma
Bir çift gözü vardı garibin;
Gün yüzü hariç her şeyi görürdü:
Hüzün, keder, yokluk...
Nasırlaşmış elleri,
"Kime niyet, kime kısmet?"
Kısırlaşmış kısmet...
Kuru bir nasihati vardı garibin,
Hep aynı: "Kime niyet, kime kısmet?"
Hüzün, keder, yokluk...
Kırık bir kalbi vardı garibin,
Bir de umutları...
Onu da reva gördüler.
Nasırlaşmış elleri,
"Kime niyet, kime kısmet?"
Kurumuş boğazı vardı,
Helal lokma taşıyan.
Tutulmuş bir beli vardı,
Dünyayı omuzlayan.
Ona da reva gördüler,
"Kime niyet, kime kısmet?
Adnan Hiçyılmaz
5.0
100% (2)
