YİT (iril) MİŞLİĞİME
Gittin...
Seni (k)ayıpladım... Suskun adım arıyorum, Hayaletini Kalbimin ücra köşelerinde... Ayaklarımı sürüyerek kaçıyorum Bu aşktan... İçimden sen kırıklarını topluyorum /ellerim kan(at)ıyor/ Sustun... Seni (s)ayıkladım... Avazım çıktığı kadar susuyorum Sesini, İçimde yankılanıyor... Kafiyeli ağıtlar yakıyorum Ölen mısralarımın ardından... Son(bahar)lar avutuyor beni Eylül yaprakları hüzzam döküyor /sözlerim ağl(at)ıyor/ Yoksun... Seni (k)anıyor şiirlerim... Öte zamanların hiçliğinde Susuyoruz Boğazla her gece... Gecenin siyah çarşafına dolanıyor Çıplak hayallerim... Kucağımda sana ait Sayfalarca delille/ şiirle /sessiz yok(o)luyorum/ Belli belirsiz bir "NUR" Işığından yoksun "AY" la birlikte... |
Afili dokunuşunla tekrar ve yine yeniden bu güzel şiiri okumak güzeldi...
Özlettin kendini ve şiirlerini... Karanlılara saklanma çık mavi yeşillere..
Kal sğalıcakla...
Bülent Kaya