ERDHÊJÎ
Lerizî ew şevê tarî
Şevê bi berf û baran.
Ew bajarên mezin tevlihev bûn
Gund û mezra
Tevlihevbûn çîya û yazi.
Li bin xirabe man
Bav û dê, bira û xwê, dost û heval.

Çend roj tu li bin enqazên bajarekî mayî
Ev bajarê dûr, ev bajarê bê kes.
Çend şew tumayî evderê sar û tarî
Bi xof bû ev şewên tarî û dirêj
Kesek tinebû, kesek naye.

Qêrîn û hawar hebû li dora te
Dengê cîranan tê guhête
Hestirê çawên te tên
Girîna te tê li bin enqazan
Çawên te şil dibin, nikarî bigirî.

Li paş heft çîyan mam ez
Zeman derbaz nebû,
Dil bê deng…
Selim Özyiğit

DEPREM
Titredi o karanlık gece
O karlı ve yağmurlu gece.
O büyük şehirler darmaduman oldu
Köyler ve mezralar
Darmaduman oldu dağlar ve ovalar.
Yıkıntılar altında kaldılar
Anne ve babalar, kardeşler, dostlar ve arkadaşlar.

Kaç gün kaldın o şehrin enkazında
O uzak şehirde, o kimsesiz şehirde.
Kaç gece kaldın o soğuk ve karanlık yerde
Korkunçtu o uzun ve karanlık geceler
Kimseler yoktu, kimseler gelmemişti.

Bağırış çağırışlar vardı çevrende
Komşuların sesleri geliyordu kulaklarına.
Ağlamaklı oluyorsun
Gözlerin doluyor, enkazın altında
Islanıyor gözlerin, ağlayamıyorsun.

Yedi dağın ardında kalmıştım ben
Zaman geçmiyordu,
Kalbim sessiz…
Selim Özyiğit