"kadın/ım"
bir kalp çarpıntısı sol yanımda
Havva’dan bu güne, yana yakıl/a kaç recm geçti başımdan kaç kürtaja zorlandım biliyormusunuz? namusu bendim namussuzların edebi bendim edebsizlerin kurbanı bendim adaklarının en kolay beni harcadılar, hiç ses etmedim doğuştan bir sıfır mağlup başlamıştı herşeyi üstümde denediler ağzımı açmadım kime ait olsam onun hizmetine girdim sukünetimi güçsüzlük sandı mahluklar sonra birgün dayanamaz oldum acılara kendi doğdukları yere ihanet edenlere ayıp diye beni toprağa diri gömerken vahşetine kılıf uyduruyor, hala anlamıyordu! kaç kişiyi azad ettim günahlarından kimi ektim yetişecek insan tarlasına artık hatırlamıyorum! belki birgün doğarım ama şimdi uyuyorum! (bir gül bıraktım, ezilen kadınlar için usulca ) |
subhanehu subhanek
aynalara tahammül
aynalara tahammül
bakanlara da akil