1
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
32
Okunma
Ve kadın üşüyorum diyordu
Sabahın şavkına şahitlik ediyordu
Uykusuz gözlerle özlüyordu
Özlemekten bitap düşen yüreğine
Kalemiyle kelamını eş eyliyordu
Oysa bir şiire sığınmak yeterdi kadına
Kelimeler kayıp
Öznelerin yüklemlere hasret kaldığı
Cümleleri seçemiyordu
Anlamsız cümlelerde
Yetersiz oluyordu yürekte
Sarılsa mısralara
Kadının yüreği güllük gülistanlık olacaktı
Mavinin en keskin haline
Şiire dokunmak yeterli gelirdi gönül sözüne
Bir kızıl güneşin sıcaklığı kafiydi
Ayazda kalmış hecelerine
Gün batımına ezan sesine ulaşmak gibiydi
Sevmek o deli yüreği
Üşüse’de
Yüreği yüreğiyle sıcacık oluyordu
Çünkü sevda o oluyordu
Yer Gök gönlünde tutkuyu büyütüyordu
Büyüdükçe daha da büyüyodu kadın... Mehmet Kurt
5.0
100% (1)
Cevap Yaz