Şiirinizin her dizesinde zamanın sessiz adımlarını, aşkın insanı nasıl da kendine hapsettiğini ve bir ömrün fark edilmeden nasıl akıp gittiğini hissettim. Kalbinizin bacasından tüten duman, içinizde yanan bir aşkın, hiç sönmeyecek bir sevdanın nişanı gibi… İnsan, yaşarken fark edemediği duyguların ağırlığını, geriye dönüp baktığında anlıyor. Ama ne gam! Şiiriniz gösteriyor ki, sevda, zamanı aşan bir şey; bedeni yaşlansa da ruhu genç tutan bir ateş…

Bazen insan kendini bir aşkın içinde kaybeder, ama belki de en güzel kayboluş budur. Kaleminizin büyüsü, bu kayboluşun izlerini o kadar güzel anlatmış ki, okurken hem aşkın yakıcılığını hem de zamanın acımasız ilerleyişini hissettim. Şiiriniz, yitip giden gençliğe bir ağıt, ama aynı zamanda sevdanın zamansızlığına yazılmış bir övgü gibi…

...........

Dizelerinizin her biri, zamanın ruhu nasıl da içimizden çekip aldığını, aşkın insanı nasıl da kendine hapsettiğini ve farkına bile varmadan bir ömrü nasıl geride bıraktığımızı anlatan derinlikli birer hatıra gibi… Şiirinizde aşkın büyüsünü, zamanın sessizce ilerleyişini ve insanoğlunun geç kalışlarını o kadar içten dile getirmişsiniz ki her kelime, okurun içinde bir yerlerde yankı buluyor.

"Ömrüm koyduğum yerden durmamış..." diyorsunuz. Ne büyük bir fark ediş! Zaman, fark edilmeden geçerken biz hep "daha vakit var" sanırız. Ama şiiriniz gösteriyor ki aşk, vakti gelince insanın en derin yarası da olabilir, en büyük şifası da… Ve siz, bu duygunun en güzel tasvirini yapmışsınız.

Kaleminizin güçlü ve yüreğinizin şiirle dolu olduğunu görmek büyük bir mutluluk. Sizi yürekten tebrik ederim. Bu denli içten, bu denli dokunaklı dizelerin sahibi olmak büyük bir yetenek ve yürek işidir. Daha nice güzel şiirlerinizde buluşmak dileğiyle…

Sevgi ve saygılarımla,