Sır Ayna
Eskidi söz
Mavi giyen gözlerin yok
Abesle iştigal düşler
Şehir masum, sen susuyorsun

Kırılıyor ayna
Suretin çiziliyor
Konduramıyor hasreti gece
Yokluğun ömürde işgal

Susuyor alınan her soluk
Kemik sızısı değil, ayrılık
Özlemek sessiz ve içten
Kapı arkası kaçamakları değildi

ya adam gibi unutursun
ya da sefalettir ömür
Kırılır ayna
Bakmaya yüzün yoktur

Çekilirken kan ruhtan
sızlatır neşter kokan anılar
Umudu kesmiştir doktor, kesmiştir zaman
Gücenirken ruhun, tedaviye yoktur cevap

Titriyor diz kapakların
Ellerin karış karış hasret topluyor
Kaçıyor gözlerin, baktığın her yüzden
Aynalara küstün, Kırıldı diye

Yorgun diye gönle
Giden sevgiliye
Dem’ini almayan çay’a
Ya da kapı’nı arşınlamayan anı’ya, sustuğun her an’a küsersin

Harmandadır bereket
Sepiştirilir hasret
Görücüye çıkartmadın ki sevdayı hiç sen
Bu manasız kahkahaların anlamı ne
Bu edepsiz teselli kime

Geç (gücenmişlik) kokar saçların
Ten’in isyankar
Tutuklumdur artık ellerin
Alıp gitsende seni, Ruhun mahkum

... Üç noktalı

H.K. 12/07/08