KELİMELER BANA İHANET EDİYOR!
Oturdum yine pencere karşısı,
duvar kenarı.. Yine efkarlı, yine dumanlı.. Belliydi halimden birşeyler yazacaktım... Gözyaşlarımla bütünleşip döküldüler önce, bembeyaz bir kağıda inci gibi... Ne masumdular oysa! Beni anlamaya, anlatmaya çalışıyor gibiydiler.. Yanılmıştım! Ne zaman ki sonuna yaklaştım bu tünelin, Işık beklerken sonu hüsran.. Niye böyle yaptınız ki? Niye ihanet ettiniz? Hani çok iyi anlaşıyorduk sizinle, Hani derdimi çok iyi anlıyordunuz.. Siz beni anlatamadınız, siz beni anlayamadınız. Dost bilmiştim oysa sizi Yoo.......! Bu doğru olamaz. Yoksa bu bir kelime oyunu mu? Söyleyin! Söyleyin!.. Yoksa gözyaşlarım mı sizi kandırdı? Söyleyin o mu yaptı? Söyleyin!hemen kurutayım onu. Ama ne olur bir daha yapmayın bunu. İhanet etmeyin! Kaldıramam! |
Tşkler