Can, cana zamanı andık,
Zamanı mekansız sandık.
Bilmedik zaman kadrini,
Amansız zamanda kaldık.

Hoyrat kullandık zamanı,
Hoş bulduk zevki sefanı,
Bilimden uzak fetfanı,
Dinleyen zamanda kaldık.

Göremedik ilmi feni,
Hep dedik ki dünya fani,
Zulüm sarınca her yanı,
Eskimiş zamanda kaldık.

Can olduğumuzu unuttuk,
Denizsiz balıklar yuttuk,
Yıldızları aya sattık,
Hesapsız zamanda kaldık.

Ne sorduk, nede söyledik,
Söyleyeni de horladık,
Kızıl ateşlerde yakdık,
Kül alan zamanda kaldık.

Var olanı biz de gördük,
Çelikten duvarlar ördük
Düşüneni hapse gömdük,
Zincirli zamanda kaldık.

Sen ben ile, ben sen ile,
Düşmüşüz bir kez dile,
Hem de bunu bile bile,
Söylenen zamanda kaldık.

Bu dünya bizimdir sandık,
Her fırsatta bir şey çaldık,
Yüzsüzlüğü onur saydık,
Hayasız zamanda kaldık.

Aydan saydık yıldızları,
Hep savunduk hırsızları,
İşsiz, güçsüz yalnızları,
Görmeyen zamanda kaldık.

Şanver’im ne desem size,
Bakacağız hep yüz, yüze,
Özgürce söylenen söze,
Yine sarp zamanda kaldık.