Annem !
Sana canımı versem, alırmısın be annem!
Uykusuz kaldığın o gece karanlığında, Bana candan yakınım , inan sensin be annem... Can diyen yüreğinden, adımı andığında! Üşürdüm ısıtırdın, sıcacık ellerinen, Kartaldın üzerimde, demir pençelerinen, Çırpınan bir candım ben, koruyan o vuslat sen... İçimde dolaşan his,bir nefesdin be annem! Yemezdin yedirirdin, giymezdin giydirirdin... Senin yeni elbisen oldumu ki be annem? Yorulmadan indirmez sırtında gezdirirdin... Bilmem onca mecalin varmıydı ki be annem? Eteğinden tutardım, bir yere gittiğinde... Bir ömür değil ki bu, can borcumdur bil annem! Hak cenneti sunduğu o günün geldiğinde... Ben borcumu öderim,al üstümden be annem! Yaşar Kılıç |
Uykusuz kaldığın o gece karanlığında,
Seni hiç bir şeyle ben , değişmem ki be anne...
Yürekte ilaçımsın ,yaram kanadığında !
Kutluyorum güzeldi dizeleriniz.
Saygı ve selamlarımla.