0
Yorum
5
Beğeni
0,0
Puan
99
Okunma
Gündüzler sanki çuvala mı girmiş,
Zaman akmıyor, her şey yavaşlamış.
Güneşin ışığı soluk, cansız,kararmış,
Sanki bir perde çekilmiş üstüme üşüyorum
Saatler ilerlemiyor, dakikalar geçmiyor,
Her an bir işkence, her an bir eziyet.
Etrafımı sarmış dumanlar görünmüyor,
Hayat durmuş, nefes alamıyorum.
İçimde bir boşluk, bir anlamsızlık,
Ne yapsam, ne etsem hayret şaşkınlık.
Neler oluyor böyle var bir tuhaflık,
Kaybolmuşum yolumu bulamıyorum.
Bir umut ışığı arıyorum, belkide,
Ama her yer karanlık, her yer sisli be.
Gündüzler sanki çuvala girmiş bir çare.
Çıkış yolu yokmuş gibi hissediyorum.
Bilmiyorum, bir gün değişir mi herşey,
Güneş yeniden doğar ki peyderpey.
Gündüzler sanki çuvala girmiş hey,
Umutsuz yarınlar yaşamak istemiyorum.
