VESİLEM
Buhranlı dönemimde yüzüm semaya hasret,
Dua dua süzülen gözyaşlarımda gurbet, Kara kıştan sıyrılıp, baharla doğmak niyet... Avuçlarımdan düşen gönlümü gönlün aldı Tebessümümde saklı siyaha beyaz çaldı... Aradığım benliğim kapında bir misafir, Sen kabul buyurunca şükre eklendi zikir, Sevdamın zirvesinde, kalbimden arınan kir... Vesilemin sunduğu güzellik Hakk´tan baldı Seccademe yansıyan, açan gülümden haldi... Bî-haber on sekiz yıl, kalbimde kaplı buzul Rabbime niyaz ettim, dedi "Yunus gibi bul!" Yolu görmek mümkün mü, olmuşum biçare kul ? Bir simaydı gördüğüm, gözlerim seyre daldı Hayatındaki “ben”de gönlüm kilitli kaldı... Arta kalan ömrümün günleri senle geçse, Mâsivaya tutsak nefs, Kevser nurundan içse Cennet ehli olmayı, ruhum; dünyaya seçse… Sevdamın sarhoşluğu, yüreğimde al aldı Kurak giden baharım, susuzluğum azaldı... Siyahtakibeyaz´ım, beyaza yakın halim, Yaşadığımda gizli, işte bu son ahvalim İlmimi çokça arttır, sensin Hakîm ve Âlim… Rabbimin ihsanıyla bu aşk ne de doğaldı… Kalbimde sonsuz sevgi çoğaldıkça çoğaldı. |