Neredesiniz

Ah! Çocukluğum, gençliğim!
Ah! Özlemlerim!
Nerdesiniz? Nereye gittiniz?
Nerde kaldınız, dönmediniz?
Ne çok özlendiniz, bilemezsiniz...

Kulaklarımda çınlıyor halâ
Aydınlık gülüşlerim,
Serçe cıvıltıları sevinçlerim.
Dert bilmez, hüzün bilmez
Günlerim, gecelerim...
Şarkılı, türkülü kalp ritimlerim.
Mavi pembe o rengarenk düşlerim...
Ah! Ne güzeldiniz
O günlerden bana koşup gelir misiniz?

Nereye saklandınız hayallerim, düşlerim?
Saklambaç mı oynuyorsunuz?
Yoksa biri mi çaldı, götürdü varılmaz uzaklara...
Çevirin başınızı
Mesafelere, zamana.
Haydi gelin! Kollarım açık!
Bekliyorum...
Bilemezsiniz ne kadar çok, ne kadar çok özlendiniz...

Ah! Varım yoğum, canım memleketim...
Neredesin?
Arıyorum, özlüyorum şimdi o şakrak kahkahaları.
Arıyorum saygı sevgi dolu bakışları.
Nerede esiyor o huzurlu rüzgarlar...
Nereye gitti o özgür kuşlar...
Neden akmıyor,
Çağıl çağıl dağlardan sular?
Neden yoklar artık o sıcacık dostluklar?
Nasıl da ışıl ışıldı gökyüzün.
Ne çok bereketliydi, bin verirdi yeryüzün.
Hazanda, kışta bile olmazdı hüzün...

Ne olur geri dönün çok özledim, çok özledim.
Ah! Çocukluğum, ah! Gençliğim.
Ah! Canım, varım yoğum memleketim.
Yıldızlar kadar çok özlemlerim...
NURAY ÖNGEÇ