Cebime Sevgi Koy Baba
Her sabah umutla baktım kapına,
Bir kez olsun sevgi dolu bir ana. Ama sen sustun, döndün hep ardına, Cebime sevgi koy, para değil baba. Ne ellerin sıcacık bir dokunuştu, Ne gözlerin içten bir bakış tuttu. Kalbimde eksik hep senin duruşun, Cebime sevgi koy, para değil baba. Koşardım küçücük ellerimle sana, Düşlerimde sarılırdım her sabaha. Ama gerçeğim hep kış dolu, hep kara, Cebime sevgi koy, para değil baba. Bilir misin, bir evladın tek dileği, Babasından duyduğu o ziyade sevgi. Ama senden yalnız kaldım hep ki, Cebime sevgi koy, para değil baba. Şimdi büyüdüm, bir dağ gibi görünsem, İçimde bir çocuk hâlâ sana özlem. Yüreğimde taşıyorum her bir kelam, Cebime sevgi koy, para değil baba. Belki bir gün gelirsen kapıma baba, Kapatırız bu yarayı sarılsan bana. Ama bil ki çok ağır bu kalpte yara, Cebime sevgi koy, para değil baba. |