HOŞÇA KAL (436.)
Sensizlik ölümdür başlı başına
Hasret bıçağını batır bağrıma Hasretim sendin yar özlemim sendin Gözlerinde yıkıldı yıkıldı bendim Hasret yıktı beni naçar kaldım yar Korunda kavruldum dört bir yanımdan Yorgun yüreğime sorarsan eğer İçimde kanayan yaralarım var Yaşanan acılar kat kat arttılar Gönlüme zor gelen bir hasretin var Bazen isyan ettim kötü kadere Her gece kalbime bıçaklar batar Ayrılık ateşi yanıp tüttükçe Hasret acısından yanar bu canım Adına yazdığım onca şiirler Dillerde söylenir yanar yürekler Kaç kere aldandım kaç kere yandım Süründürdün beni naçar bıraktın Büküldü belim doğrulmaz artık Sana gözlerimden yaşlar bıraktım Tükendi nefesim tükendi ömrüm Bu sevda uğruna bin kere öldüm Geçmişim bu günüm gecem gündüzüm Hoşça kal ateşim közüm hoşça kal Fatma Ayten Özgün |