ANLAMAZLAR!
ANLAMAZLAR!
Ey Züntikâm! İntikamın alıver Cüzlerim dokunur anlamazlara! Hakk’tan ırakları bende kılıver İzlerim dokunur anlamazlara! Gözüm önümdedir yüzüm hicapta Okurum, yazarım varsa Kitapta Bencileyin, kullanırım icapta Giz’lerim dokunur anlamazlara! Acıkmıyor karnı daima toktur Kıyameti kopmuş, haberi yoktur Anlamaz ki haram, bir de yasaktır Sözlerim dokunur anlamazlara! Karşılıksız hüküm her zaman zait Haksız olan işte olmam müsait Güftesi, bestesi, kendime ait Sazlarım dokunur anlamazlara! Anlam veren olmaz hiç eyvâhıma Yeni ahlar kattım her gün ahıma Gizli açık malum her günahıma Kozlarım dokunur anlamazlara! Tam anlamı ile bencil olmuşuz Farzları kaybettik neyi bulmuşuz İnsanlık bitmiş de çoktan ölmüşüz Tezlerim dokunur anlamazlara! Murat Kahraman Murâdî 02.12.2024/İst. (Fikir Çilesi) |
Anlatmak için çeşit çeşit Frekans denerdim, nâfile.
Tâ ki, şu Atasözü ile karşılaşıncaya kadar.
"Kalp hazır olmayınca, kafaya soksan da girmez."
Bir de kâl ile değil de, hâl (dili) ile anlatmak var, bu apayrı (derin) bir mevzu'.
Müsâadenizle şiirin rûhuna uygun ekleme yapmak isterim.
Dedim: Lâiklik mevhûmu ne mel'em bir besin?
Dedi: Ayak takımının çok sevdiği kesin.
Dedim: İnsan ancak anladığı şeyi duyar.
Dedi: İnsan, anlamak istediğine uyar!
Üstâdı anlamlı şiirinden ötürü saygıyla selâmlıyorum...