YANSIMA
YANSIMA
yansıtmaz karanlıkta ayna yüreği(ni) oysa bir mum ışığı yeterdi karanlığ(ım)a. sonbahar dökümlerinde, fırtına,yağmur ve sis kaplamış görüşü(mü).... boşluğuna düşüyor özlemler(im), yansımalar kaldı ayna(m)da................ bir de yağmurlu gözler(im) avuçlar(ım)a sığmayan hayalin ıslak gecelerde zihni(mi)n ar damarını çatlatmakta bir buse ki kuştüyü,aynada yansımakta yok tun aslında yansıma da kaldı tüm hevesler(im) geceydi… ve yağmur vurmuş hırka(m)ağır düşüyor yansımana mum titremesi yürek çıplak kıvrımların kavşaklarında yansıyan ateş(in)le son kez titredi ve sen ömr(üm)e biçilmiş özlenen yansıma… Özcan ABBAK 131008 |
ve yağmur vurmuş hırka(m)ağır düşüyor yansımana
mum titremesi yürek
çıplak kıvrımların kavşaklarında
yansıyan ateş(in)le
son kez titredi
ve sen
ömr(üm)e biçilmiş özlenen yansıma…
yine harika dizeler okudum sevgili sigma nihayet...yüreğine bereket...