YORGUN YÜREK (277.)
Yorgun artık yüreğim uykuya hasret kaldı
Avuç açıp yalvardım tanrıma niyaz ettim Yıldızlara söyledim gönlümden geçenleri Yalnız onlar anlıyor benim yalnızlığı mı Gönlüm çaresizlikten sızlıyor sızım sızım Senden uzak kaldıkça bitmez bende ki acı Sana uzattığımda boş kalırsa ellerim Nefrete dönüşmesin hasrete artan kinim Bir yangıyla başladı yürekte ki kaderim Kanayan bir yürek var ayrılığın ardından Senin her nefesinde bin aşkın eyvahı var Vuslat olmayacaksa hep hayal kal sevgilim Fatma Ayten Özgün |