Her şey mezara kaldı
Sana sustum
Sana anlatmak istedim Sana bakmak seni anlamak zor olanı dilenmekti, zor vakitleri gökyüzünden en zor olanı seni seviyorum demekti eylemin en zoru günü bitirmek öyle bıktım ki debelenmekten aynı mekanın dış cephesiydik Her köşeden bir mermi. Her köşede kocaman bir anfi içimizden gelmedi gülmek yorulduk acıtasyon dinlemekten keşkelerle.. sanki lerle filim yıldızı olduk kaybedilen şehirde Ne uzadık Ne kısaldık öfkenin tuzagında soluduk bitmeyen tükenmeyen nefretten bereler gedik aştı surlarda Dökülüyor sıvalar çekiliyoruz kuytulara seviyorum diyebilmek bir tutam pamuğa kaldı adımız düşmeden defterden. |
Hayırlı sabahlar