Gün
Gün
Gün, gece veda eder, Yeni güne merhaba, Sabaha bir göz kırpar, Gün başlar baş kalaba. Gün doğar, cihan üste, Hayatına her anın, Gün geçer, yaşam üste, Belki “son gün” insanın. Gün akşama göz kapar, Yumar gözün’, çekilir, Bir başka yer ışıldar, Sunar yüzün’ bezenir, Gün, güne kavuşturur, Gün be gün, gün göreni, Nimetle buluşturur, Gün bu gündür diyeni. Âlimȋ - Halûk Tanrıverdi - 12.04.2018 |