Bak dilin önünde iki kapı var...
Konuşup durma dır dır insan isen.
Çıkara hizmetten eyle biraz ar...
Dönüp durma hep fır fır insan isen.

Delice: taşı kör kuyuya atıp,
Çıksın diye bir ay orada yatıp,
Çobanken keçiyi koyuna katıp...
Çıkarma sürüde hır insan isen.

Görüntün izlenir bir gün kasetten !
Kurtar bedenini sendrom faset’ten !
Kim fayda sağladı söyle hasetten...
Öyleyse nefreti ır insan isen.

Kuş tüyü yatakta yatarım sanma,
Üç kuruş harcasam batarım sanma !
Bozuk arabayken katar’ım sanma...
Gururu, kibiri kır insan isen.

Dürüst davranmayı kendine şart al...
Sadır olmaz artık dilinden partal.
Kime ne edersin olsan bir kartal ?
Uçsan n’olacak pır pır insan isen.

Din, imanı, yurdu sevmekten kaçma !
Cömert davran lakin boşa da saçma !
İfşa edip gizli olanı açma...
Dursun yüreğinde sır insan isen.

Bil ki dünya fani ey Şair Çetin...
Toprağa karışır kemiğin, etin.
HAKKIN verdiğiyle şükreyle, yetin...
Şikayet etme zır zır insan isen.

Faset: bel ağrısı kireçleme.
Partal: Abartılmış söz, yalan.