Anne!
Sen, yufka gönlümün sultanıydın!
Sen, seni gören gözlerimin feriydin!
Sen, derinden alıp verdiğim nefestin!
Ve sen kalan ömür miadımın neşesiydin!

Anne!
Sen, her şeyi sağlam tutan güçlü ellerimdin!
Sen, uzaklarımı her daim yakın edenimdin!
Sen, koklamaya kıyamadığım rengarenk güllerimdin!
Ve sen, yarına dair pespembe umutlarımdın!

Anne!
Sen, beni ayakta tutan onur ve gururumdun!
Sen, beni cennetlik eden rahmani umudumdun!
Sen, bağrım yandığında kana kana içtiğim suyumdun!
Ve sen, dünüm, bugünüm ve yarınımdın!

Anne!
Sen, Allaha yaptığım en ihlaslı kulluğumdun!
Sen, gurbete çıktığımda en helal yolluğumdun!
Sen duygusal anlarımda gözlerimin sululuğuydun!
Ve sen, ben gibilerin hayata dört elle bağlılığıydın!

Anne!
Sen, kolay anlatamadığım duygu ve düşüncelerimdin!
Sen, herkeste bulanmayan gönül zenginliğimdin!
Sen, beni ben yapan taviz vermediğim asil kişiliğimdin!
Ve sen, fikri güzel gönlü güzellerle olan dostluğumdun!

Anne!
Sen, bu meşakkatli fani dünya hayatında unutulmayan anılarımdın!
Sen, özene bezene yazdığım, barış ve kardeşlik mektubundaki satırlarımdın
Sen, rahmet yağdığında bire on veren kemlik bilmeyen gönül tarlalarımdın!
Ve sen, beni hayata bağlayan en düzenli nabız atışlarımdın!

Anne!
Sen, inşaallah cennette Peygamber efendimize komşu olmuşsundur!
Sen, bu dünyada çektiğin sıkıntı ve kederlerini çoktan unutmuşsundur!
Sen, Tuba ağacının gölgesinde oturmuş oğluna dua ediyorsundur!
Ve sen, Allah’ın izni keremiyle Kevser suyundan kana kana içiyorsundur!

Anne!
Sensiz hiçbir şeyin tadı tuzu kalmadı. Çarnaçar perperişan bir haldeyim!
Yokluğunda hazan gelmeden sarıp solan gönül bahçelerimin bahçevanıyım!
Herşey bana yavan geliyor en zifiri karanlık çıkmaz sokaklardayım!
Ve sen yanımda olmadığından dolayı çocuklar misali için için ağlayanlardanım!
06 Kasım 2024