Mutlu Olur İnsan SevinceGözlerim yanıyor ağlayacakl sanki, Yürek dayanmıyor duracak sanki, Bu ten bu canı taşımıyor artık, Ahirete yolculuğum yakın inanki. Susadım. Susamışlığım artıyor seni her gördüğümde, Yorgun düştüm. Hançer batıyor sanki yüreğime, Gözlerim pes etti. Hasret kaldım gülmeye, Acı biraz bu zavallı ve talihsiz boynu büküğe! Demiştim sana ben çok duygusal biriyim. Sevdiklerimin dertleriyle dertli, neşeleriyle neşeliyim. Acı günlerin beklenmeyen dostuyum, Sevmeyi bilenlere sözlü, vefalılarada nişanlıyım. Işıkları yakma! karanliklar bana yetiyor. Gönlüm duygularnı dinliyor seni bekliyor. İlk kez sevmiştim birini o da buradan gidiyor. Ayaktayım ama düşeceğim sanki o yar benden uzak duruyor. Duvarları yumrukladım.Gölgemle kavga ettim. Suçu Hep kendime yükledim.Gönlüme ceza verdim. Dinlemeseydim duygularımı, yenerdim belki yüreğimi, Şimdi herkese yol gösteren bir sevda feneriydim. Demiştim sana merak etmeyeceksin beni, Kayalara fidan dikerken seyredeceksin beni, Her sıkıntının bir sonu, her gençliğin de bir ihtiyarlığı vardır. Bu hallerde olmazdın şayet dinleseydin beni. Sağlık baki kalmaz insan yaşlanınca, Zengin fakir, fakir de zengin olur devran dönünce, Mutlu olur insanlar sevmeyi yürekten bilince, İyi anılırsın yüreğinde aşk, sevgi, fedakarlık olunca. 11/11/2003 |