DOSTLAR CUMANIZ MÜBAREK OLSUN
İNCİR İLE ZEYTİN AĞACI

neyin var senin öyle
sol’du yüzünün rengi
kurudun gazel oldun

sorma kardeş hiç sorma
kış geldi ya bak
yaprak kalmadı dallarımda
hepsi gazel olduya

oysa sen ne güzelsin
hiç dökülmüyor yaprakların
yaz kış hep aynısın

evet öyleyiz biz
hep yeşilizdir
ne yaz dokunur bize
nede kış

ah biz ler bahar geldimi
kırlar yeşerdi mi
atçımı çiçekler
bizlerde yeşeririz
hem yapraklanır
hem de meyve veririz

tazesi başka güzel
kurusu ömre bedel
tatlımı tatlıyızdır
hele yapraklarımız
iri ve canlı yeşildir

ama kışa dayanamayız
işte böle sararır solarız

anladım seni ben
benim de vardır derdim
bak üzerim zeytin dolu
başladılar dökülmeye
şimdi gelirler bizi dermeye

öyle acımasızdır insanlar
vurdular mı sopaları
kırılır kolumuz kanadımız
hiç düşünmezler
acıdı mı canımız

güya zeytin toplarlar
öylemi olur ya
şunu bilen birine yaptırsalar
kırmadan dallarımızı
bir yıl boyunca
filiz atar uzatırız
taze zeytin olsun diye
ama acımasız ki vijdansız lar

ne denir ne söylenir
oysa zeytinler ne güzel yenir
ya yağımız yok mu
dokuz derde deva denir
çekirdeğimiz bile
işe yarar odun diye
ısıtır insanları
oh sıcacık diye diye

işte kardeş böyleyiz
senin tatlı incirlerin
benim güzel zeytinlerim
insanların elinde
oyuncak gibiyiz

haydi yat sen kış uykusuna
bende dalayım güzel hülyalara
duam odur inan
kırmasınlar dallarımı
odun diye kesmesinler beni
AYŞE KARAN